رفته و رويا
در تلالو صبحگاهی شبنم چشمانت
من گم میشوم
چونان بر آبزده غواص جزیره
به صیدِمرواریدِگردنآویزِعروسش٬
به یافتن مرجانِ نایابِ دریاهای جنوب.
در تلالو صبحگاهی شبنم چشمانت
نخستین روز آفرینش پدیدار میشود
و شب به پایان میرسد... .
آخرین بازنویسی: ۲۹/۰۱/۲۰۰۴
No comments:
Post a Comment